به نظرم بهتره این نوع موهیتو رو با لهجه اسپانیولی “موخیتو” صدا کنیم
چون خنک و خوشمزه و خوشگله و خیلی سریع آماده میشه
فکر میکنید اینجا خبری از نجات میوه ها نیست ؟ 
چرا بازم هست 
حالا قضیه ش چیه ؟
چندروز پیش برای یک غذای چینی(که عمری باشه آموزش اونو هم میذارم ) دنبال یک سری سبزیجات تازه بودم که دیدم اوح! چقدر کیوی !
کیوی های خوشگل و رسیده که فروشنده ها داشتن نهایت تلاششونو میکردن که تا بیهوده نمردن بفروشنشون … منو که میشناسید ، دیگه بهتره باقی داستان رو نگم که چندکیلو کیوی خریدم 
بعدشم اومدم خونه و نشستم سرچ کردم که ببینم با این همه کیوی چه کارا میشه کرد ؟
اولین رسیپی که توجهمو جلب کرد این بود:
کیوی موهیتو :
مواد لازم برای هر نفر :
- کیوی: یک عدد
- برگ نعنا : ۸ عدد
- آبلیمو : ۲-۳ قاشق غذاخوزی
- شهد : ۴-۵ قاشق غذاخوری (با ذائقتون تنظیم کنید)
- یخ کراش شده : به اندازه نصف لیوان سرو
- نی : یک عدد (به خاطر نوع خاص چیدنش باید با نی خورده بشه وگرنه طعمی حس نمیکنید )
- لیوان بلند
(در مورد لیوان مخصوص هر نوشیدنی بعدا مفصل توضیح میدم ان شالله ،
تا اینجا سعی کردم نوشیدنیها رو داخل لیوان استانداردشون سرو کنم )
روش کار :
کیوی نجات یافته رسیدمونو ، پیل میکنیم :
(اون موجود فلزی جناب کیوی پیلره ، من صرفا استفادش کردم که بیکار نشینه! و البته کارم سریعتر بشه )
بعد کیوی رو خرد میکنیم میریزیم کف لیوان بلند :
بعدشم برگهای نعنا (به جز یدونه خوشگلترینش برای تزیین)
حالا فشارشون میدیم حسابی عصارشون خارج بشه :
حالا یخ رو میریزیم روی کیوی و نعنا :
و شهد و آبلیمو رو روی یخ میریزیم ، مکث میکنیم کامل به خرد یخ بره و بقیه لیوان رو با آب خنک پر میکنیم .
حتما با یک نی سرو میکنیم ،
(وگرنه باید همرو هم بزنیم: زشت میشه / هم نزنیم : مزه نمیده)
اینجوری مواد طعم دار به تدریج از لابه لای یخ با آب مخلوط میشه و بالا میاد با هر قلپ! مزه زندگی رو حس میکنیم
پ.ن : منبع اصلی کلی درباره این نوع سرو با هم نزدن توضیح داده بود و گفته بود روش خاص مردم آمریکای لاتین برای این نوشیدنی کوبیدن و هم نزدنه و مزه ش به همینه و این صحبتا ، امیدوارم تونسته باشم منظورشو به خوبی منتقل کنم ، خداییش راست هم گفته بود ،
من که زیر این آفتاب بسیار لذت بردم
امیدوارم شما هم درست کنید و لذت ببرید 
نوش جان
